Και ξανάρχεται εκείνη η άβολη στιγμή, νωρίτερα από ποτέ αυτή τη σεζόν, που στον ΠΑΣ Γιάννινα ψάχνουν να βρουν κίνητρα για τη συνέχεια για να τελειώσουν τη χρονιά όπως πρέπει και όχι όπως-όπως. Διότι ειδικά μετά την ήττα από τον Ηρακλή έγινε προφανές ότι το ταβάνι της το έπιασε αυτή η ομάδα. Ως εκεί μπορεί. Στην καλύτερη περίπτωση 2η, στη χειρότερη 5η.
Τα λάθη στον σχεδιασμό έχουν επισημανθεί πολλάκις, αλλά από πλευράς διοίκησης διάθεση ή δυνατότητες να διορθωθούν αυτά δεν υπήρξε. Τώρα που ανοίγει η μεταγραφική περίοδος και πάλι είναι πολύ αργά για να αλλάξουν τα πράγματα, αφού ο ΠΑΣ Γιάννινα χρειάζεται σχεδόν το απόλυτο των νικών 12 στα 12, για να κερδίσει εκείνος το πρωτάθλημα. Εκτός αν φτιαχτεί κάποια υπερομάδα ή «λιποθυμήσει» η ΑΕΛ… Αλλά αν ήταν κάτι να κάνει η διοίκηση θα έπρεπε να το είχε σκεφτεί το καλοκαίρι. Το μόνο που μπορεί να κάνει τώρα είναι να επιμερίσει ευθύνες στον εαυτό της ή στους άλλους.
Όχι ότι δεν πρέπει να γίνουν μεταγραφές. Δεν επιτρέπεται να συνεχιστεί αυτό το «χτικιό» με την αμυντική λειτουργία. Δεν θα ρίξουμε το φταίξιμο στους παίκτες, αλλά αυτή τη στιγμή για τον Α’ ή Β’ λόγο είναι φανερό ότι η έλλειψη εμπιστοσύνης του ενός στον άλλον, προκαλεί πανικό στην άμυνα. Ακόμα και την άμυνα του Εθνικού Νέου Κεραμιδίου να πάει να αποκτήσει τώρα ο ΠΑΣ Γιάννινα, καλύτερα θα τα πάει στο πρωτάθλημα. Ας βρουν 2-3 παίχτες που να έχουν κίνητρα, όρεξη και δυνατότητες να παλέψουν για τη φανέλα. Απλά πράγματα χρειάζονται, παίκτες που να παίζουν στη θέση τους και να μη «βαφτίζονται» οι στόπερ αριστεροί μπακ και οι χαφ στόπερ. Κάπου έλεος με τις δοκιμές επί 14 αγωνιστικές για το ποιος θα παίξει που και ποιος ταιριάζει με ποιον.
Το συμπέρασμα είναι ότι μετά και την ολοκλήρωση της 14ης αγωνιστικής ο ΠΑΣ Γιάννινα έμεινε χωρίς πραγματικούς στόχους μέσα στη χρονιά. Η άνοδος είναι ανέφικτη, η είσοδος στην πεντάδα, επομένως και η σωτηρία, διασφαλίστηκαν κατά 99% από τη στιγμή που η διαφορά από τον Καμπανιακό έμεινε αναλλοίωτη και η Νίκη Βόλου ηττήθηκε. Οπότε απομένει μόνο ένα αξιοπρεπές φινάλε. Και πως ορίζεται αυτό; Θα απαντούσαμε, ως το κάτι που να δημιουργεί από τώρα την αισιοδοξία, ότι του χρόνου ο ΠΑΣ θα βάλει υψηλούς στόχους και θα δημιουργεί όραμα στον οπαδό για να γυρίσει στο γήπεδο. Βλέποντας την ΑΕΛ με 8.000 κόσμο χθες στο γήπεδό της κι επειδή στο παρελθόν έχουμε κατακρίνει ομάδες των 300 οπαδών, δεν μπορούμε να βάζουμε ψηλά τον πήχη χωρίς το «συστατικό» που έκανε μεγάλο τον ΠΑΣ Γιάννινα, τον κόσμο του.
Όσον αφορά την κριτική της απόδοσης των παικτών στο ματς με τον Καμπανιακό και πάλι περιληπτικά θα αναφερθούμε, αφού δεν έχει πλέον νόημα να μιλάμε για ατομική απόδοση με τέτοια συνολική εικόνα.
Ο Γκίνης έκανε ντεμπούτο, αλλά δεν ήταν απ’ αυτά που λες άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά και αυτοδικαίως καθιερώνεται. Ωστόσο θα πρέπει να του δοθούν κι άλλες ευκαιρίες για να κριθεί δίκαια.
Μάντζης και Σέποβιτς εναλλάσσονται στο σκοράρισμα και είναι η μόνη «όαση» μαζί με κάποιες αποσπασματικά καλές εμφανίσεις του Σόρια.
Ο Αζίζ με τον τρόπο που έβαλε το σώμα του για να σουτάρει στη φάση του 2-2 έδειξε ότι ποδοσφαιρικές βάσεις διαθέτει, ωστόσο για να βρει τον καλό εαυτό του, θέλει πολύ χρόνο ακόμα.
Οι υπόλοιποι κινήθηκαν από τη μετριότητα μέχρι την απογοήτευση.
Το άρθρο Του Γιάννη Γιαννάκη: Σε αναζήτηση κινήτρων πλέον ο ΠΑΣ Γιάννινα εμφανίστηκε πρώτα στο Super-FM.